<img class="alignright size-medium wp-image-815" src="http://www.acromion.nl/wp-content/uploads/2015/11/verjaardag-noe-300×168.jpg" alt="verjaardag noe" width="300" height="168" srcset="http://www.acromion.nl/wp-content/uploads/2015/11/verjaardag-noe-300×168 see this site.jpg 300w, http://www.acromion.nl/wp-content/uploads/2015/11/verjaardag-noe-1024×576.jpg 1024w, http://www.acromion.nl/wp-content/uploads/2015/11/verjaardag-noe-660×371.jpg 660w” sizes=”(max-width: 300px) 100vw, 300px” />In Nederland trekken we er massaal op uit als er een Nederlands team ergens een WK of EK speelt. Met het WK beach volleybal en EK zaalvolleybal nog vers in het geheugen was het zo mooi geweest om deze zomer heel Nederland weer Oranje te maken.
We leven graag mee met de sporters en kunnen dan heel trots zijn hoe een klein land groot kan zijn. Groot zijn ook onze gedachten over de noodzaak van sport en naast de maatschappelijke waarde ook de sociaal emotionele en fysieke waarde die het biedt.
Iedereen is wel overtuigd van deze waarde. Politieke programma’s staan er voor de verkiezingen altijd vol mee. En we brengen onze kinderen vaak al op jonge leeftijd naar de sportverenigingen. En toch vinden we bewegen helemaal niet belangrijk!
Er zijn nog maar weinig basisscholen waar echte vakleerkrachten de sportlessen verzorgen. Dezelfde sportverenigingen waar onze kinderen sporten worden vaak geleid door vrijwilligers die heel goed werk verrichten. Op het moment dat je kind naar het voortgezet onderwijs gaat krijgen ze meerdere uren gym, inderdaad van een vakleerkracht, en hebben ze sport oriëntatie, toernooien en gaan ze op survivals. En als je kind toevallig tot een groep behoord die als overgewicht of allotoon wordt gekwalificeerd dan zijn er bij de verschillende instanties wel weer potjes of projectjes om ze aan het sporten te krijgen. Super toch!
Nee, Dus! Leren bewegen dat doe je op jonge leeftijd en dat doe je door een gevarieerd beweeg aanbod onder leiding van mensen die weten waar ze mee bezig zijn. Met name tot rond de 12 jaar liggen er een aantal “windows of opportunity”; voor bijvoorbeeld het aanleren van agility. Hetgeen eigenlijk niets meer is dan een mooi woord voor explosief bewegen. Tot de groeispurt, voor het gemak nu rond de 12 jaar, leert ons fysieke lichaam simpelweg het makkelijkst. En juist op dat moment hebben we een gebrek aan vakleerkrachten in het onderwijs en wordt er eigenlijk alleen nog maar bewogen bij de plaatselijke sportvereniging. Waar ze in verhouding minder veelzijdig bewegen. En waar ze al op jonge leeftijd veel moeten trainen omdat ze daardoor beter worden in hun sport om zo wedstrijden te kunnen winnen. Op jonge leeftijd ontwikkelen kinderen daardoor een te eenzijdig bewegingspatroon of raken ze overbelast. Geen wonder dat het aantal sport blessures onder kinderen tot 12 jaar sinds 2006 is verdubbeld.
Zo dat is van me af! Het moge duidelijk zijn dat ik bewegen heel belangrijk vind en dat we daar nog veel kunnen winnen. Ik vraag me echter wel af of we bewegen echt zo belangrijk vinden als dat we met ons allen roepen.
Wil je op de hoogte blijven van de laatste blog meld je dan aan voor de nieuwsbrief